Τι είναι κήλη;

Κήλη είναι η πρόπτωση ενδοκοιλιακού οργάνου μέσα από κάποιο σημείο μειωμένηςαντίστασης στο κοιλιακό τοίχωμα.

Στον όρο κοιλιακό τοίχωμα συμπεριλαμβάνονται όλα τα τοιχώματα του κοιλιακού κύτους. Εδώ συμπεριλαμβάνεται και η διαφραγματοκήλη, που εξετάζεται στις παθήσεις του ανώτερου πεπτικού Στον ίδιο ορισμό περιλαμβάνονται και οι εσωτερικές κήλες που διέρχονται μέσω τρημάτων μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.

Ταξινόμηση των κηλών

Α. Ανάλογα με την αιτιολογία τις διακρίνουμε σε:

– Συγγενείς κήλες:

Οφείλονται σε ατελή σύγκλειση φυσιολογικών τρημάτων, εμφανίζονται σε νεαρές ηλικίες, είναι συνηθέστερα βουβωνοκήλες, ομφαλοκήλες ή αρκετά συχνά συνδυασμός αυτών. Είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι ο προπίπτων σάκος σε αυτές τις κήλες δεν αναπτύσσει συμφύσεις και η χειρουργική αποκατάστασή τους είναι απλή, ενώ υπάρχει πιθανότητα αυτόματης σύγκλεισης με την πρόοδο της ηλικίας.

– Επίκτητες κήλες:

Απαντώνται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ο σάκος συμφύεται με τους γύρω ιστούς και δεν υπάρχει περιθώριο αυτόματης σύγκλεισης.
Ιδιαίτερη κατηγορία επίκτητων κηλών αποτελούν οι μετεγχειρητικές κήλες.

Β. Ανάλογα με τη θέση πρόπτωσης διακρίνονται σε:

– Εξωτερικές:

Δια του κοιλιακού τοιχώματος, που προπίπτουν έξω από αυτό.

– Ενδοκοιλιακές μετεγχειρητικές:

Από χάσματα που δεν συγκλείονται κατά τη

διάρκεια επεμβάσεων.

Γ. Ανάλογα με την τοπογραφική τους θέσης διακρίνονται σε:

– Βουβωνοκήλες

– Μηροκήλες

– Επιγαστρικές κήλες (ή κήλες της μέσης ή λευκής γραμμής)

– Ομφαλοκήλες και παραομφαλοκήλες

Δ. Ανάλογα με την κλινική τους εξέλιξη τις χωρίζουμε σε:

– Ανατασσόμενες

– Δυσκόλως ανατασσόμενες

– Μη ανατασσόμενες

– Περισφιγμένες

Η διάκριση αυτή έχει μεγάλη σημασία καθώς οι περισφιγμένες κήλες χρήζουν άμεσης αποκατάστασης εντός λίγων ωρών, επειδή είναι αναπόφευκτο, εάν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα, να οδηγήσουν σε ισχαιμία
και νέκρωση του όποιου περιεχομένου τους.

E. Ανάλογα με το περιεχόμενό τους διακρίνονται σε αυτές που περιέχουν:

– Κοίλο σπλάχνο (πχ λεπτό η παχύ έντερο, ουροδόχο κύστη, σκωληκοειδή απόφυση, σάλπιγγα)

– Συμπαγές όργανο (πχ ωοθήκη, επίπλουν)

Συχνότητα εμφάνισης κηλών

Η συχνότητα εμφάνισης των κηλών, ανάλογα με την εντόπισή τους, σε δικό μας υλικό, είναι:

1. Βουβωνοκήλη 72% και συνηθέστερα σε άντρες

2. Ομφαλοκήλη 14% και συχνότερα σε γυναίκες

3. Μετεγχειρητική κήλη 8%

4. Επιγαστρική κήλη 2,5% κυρίως σε γυναίκες

5. Μητροκήλη 2,6% και συνηθέστερα σε γυναίκες

6. Σπιγγέλειος κήλη 0,9% συνήθως σε γυναίκες

Συμπτώματα

Οποιαδήποτε κήλη μπορεί να κάνει την ύπαρξή της αισθητή με:

Α. Διόγκωση, στο σημείο εμφάνισής της, η οποία και αυξάνεται με κάθε αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης ( βήχας, άρση βάρους, έπειξη προς ούρηση ή αφόδευση, εγκυμοσύνη) , ανατάσσεται ευχερώς ή με απλούς χειρισμούς, ακόμα και από τον ίδιο τον ασθενή, και επανεμφανίζεται με νέα αύξηση της ενδοκοιιλιακής πίεσης.

Β. Απλή ενόχληση, όπως αίσθημα βάρους, καύσους

Γ. Έντονο πόνο σε περίσφιξη του προπίπτοντος σπλάχνου λόγω απόφραξης ή ισχαιμίας αυτού (ειλεός, νέκρωση)

Χειρουργική αντιμετώπιση των κηλών

Η θεραπεία των κηλών είναι χειρουργική. Η χρήση κηλεπιδέσμων, που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον στο παρελθόν, προσφέρει μόνο προσωρινή ανακούφιση, οδηγώντας σε περαιτέρω αποδυνάμωση των κοιλιακών τοιχωμάτων και δημιουργία συμφύσεων του κηλικού σάκου με τους πέριξ ιστούς, καθιστώντας δυσκολότερη τη μελλοντική χειρουργική αποκατάσταση. Η χειρουργική αποκατάσταση της κήλης αποσκοπεί στην ανάταξη του προπίπτοντος στοιχείου της και στην αποκατάσταση του χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος με χρήση ραμμάτων ή διαφόρων τύπων πλεγμάτων. Η κλασική ανοιχτή χειρουργική της κήλης εγκαταλείπεται με την πάροδο των χρόνων, δεδομένου ότι πλέον η μοντέρνα χειρουργική, εφαρμοζόμενη στα σύγχρονα κέντρα παγκοσμίως, απαιτεί

1) λίγο τραύμα

2) λίγο πόνο

3) καλό αισθητικό αποτέλεσμα

4) μηδενικές επιπλοκές από το τραύμα (διαπυήσεις, ουλές, οιδήματα)

5) μικρότερη περίοδο αποθεραπείας συνολικά και, τέλος, με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα

6) φθηνότερη λύση

Λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης

Τα τελευταία 20 χρόνια περίπου η λαπαροσκόπηση εισέβαλε και σ’ αυτό το χειρουργικό κομμάτι, βελτιώνοντας τις μεθόδους της, τα χρησιμοποιούμενα ειδικά εργαλεία και βέβαια, με την πάροδο των χρόνων, την εμπειρία και την τεχνική της.
Με τη λαπαροσκοπική μέθοδο, η αποκατάσταση της κήλης γίνεται πάντοτε με τη χρήση πλέγματος, και την τοποθέτηση αυτού ενδοπεριτοναΐκά, με είσοδο δηλαδή στην περιτοναΐκή κοιλότητα, ή προπεριτοναΐκά, αφήνοντας άθικτο το περιτόναιο και χωρίς καμιά επαφή με τα σπλάχνα.

► Ρομποτική χειρουργική της κήλης – Ειναι η εφαρμογή της τελευταίας λέξης της ρομποτικής τεχνολογίας στη χειρουργική. Με τη χρήση του συστήματος DA VINCI

Η ρομποτική χειρουργική, συνδυάζοντας τα πλεονεκτήματα της ανοιχτής και λαπαροσκοπικής χειρουργικής τεχνικής επιτρέπει σήμερα την εκτέλεση επεμβάσεων αποκατάστασης κηλών με:

● Ελάχιστο ιστικό τραύμα

● Ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο και γρηγορότερη κινητοποίηση του ασθενούς

● Ελάχιστη απώλεια αίματος και άρα μικρότερες ανάγκες μετάγγισης

● Ελάχιστες επιπλοκές απο το τραύμα

● Ταχύτερη ανάρρωση και έξοδο απο το νοσοκομείο άρα και χαμηλότερο κόστος νοσηλείας

● Ταχύτερη αποθεραπεία-επάνοδο στην εργασία και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα

● Μεγέθυνση εικόνας κατά 10 έως 15 φορές και καλύτερος φωτισμός.

Επικοινωνείστε μαζί μας

Στείλτε το μήνυμα σας και θα σας απαντήσουμε σύντομα.

Not readable? Change text. captcha txt

Start typing and press Enter to search